Այսօր ավտոբուսի մեջ մի կնոջ զանգեցին: Մինչև հեռախոսին պատասխանելը, հուզված բոլորին խնդրեց, որ չաղմկեն. «Տղես ա զանգում զորամասից, տասը օր հետը չեմ խոսել, ժողովո՛ւրդ, խնդրում եմ, չաղմկեք»: Եվ բոլորը լռեցին: «Բարև, տղե՛ս, ո՞նց ես… Հա, ցավդ տանեմ, տասը օր լուր չունեի քեզանից, ո՞նց անցավ հերթապահությունդ… Հո սովա՞ծ չես… Հա, ցավդ տանեմ, այ տենց տղամարդավարի պահի քեզ, չընկճվես հանկարծ, ծառայությունը տղամարդու համար ա, ես որ վստահ եմ քեզ վրա… Հո չես մրսե՞լ… Սպաներին կլսես, չվիճես հանկարծ իրենց հետ, իրենց ավագ ընկերոջ պես վերաբերվի…
Комментариев нет:
Отправить комментарий