ՄԱՐՏԱԿԱՆ ՀԵՆԱԿԵՏՈՒՄ` ԾԱՌԱՅՈՒԹՅԱՆ ԱՌԱՆՁՆԱՀԱՏԿՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ…

Մայորներ Վ. Ստեփանյանի և Հ. Փալանդուզյանի ուղեկցությամբ բարձրանում ենք մարտական հաջորդ հենակետ, որտեղ արդեն ժամկետային զինծառայողներն են:
-Ուսումնական նոր շրջանում ստորաբաժանումների հրամանատարները, շտաբի պետերը սպաների, կրտսեր հրամանատարական կազմի հետ արդեն քննարկել, պատրաստել են մարտական պատրաստության առաջիկա պլանները, նախատեսված թեմաները, ուսումնասիրել պարապմունքներ անցկացնող սպաների, ավագների աշխատանքային ուղեցույցները,- ճանապարհին զորամասի աշխատանքային մթնոլորտն է ներկայացնում զորամասի ԱՀՏԱ տեղակալ, մայոր Վ. Ստեփանյանը, ապա ավելացնում,- զինվորական դաստիարակությունը մշտապես զուգորդվում է մարտական պատրաստվածության դասերի հետ:

Շարունակությունն այստեղ. http://www.hayzinvor.am/31192.html

ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ ՄԱՍՆԱԿՑԵՑ «ՀԱՂԹԱՆԱԿԻ ԷՍՏԱՖԵՏԻՆ»

Ապրիլի 2-ից 7-ը Հայաստանի պետական սահմանի երկայնքով անցկացվել է Հայրենական մեծ պատերազմում տարած հաղթանակի 70-ամյակին նվիրված «Հաղթանակի էստաֆետը»: Այն մեկնարկել է փետրվարի 2-ին՝ բելառուսական Գրոդնո քաղաքի Մեծ հայրենական պատերազմի առաջին օրերին զոհված սահմանապահների հուշահամալիրից: Հայաստանը մասնակցում է «Հաղթանակի էստաֆետին» արդեն երրորդ անգամ:

Մանրամասներն այստեղ. http://www.hayzinvor.am/31263.html 

ՀՈՐ ՀԵՏՔԵՐՈՎ

Կապիտան Վալերի Մեհրաբյանը վաշտի հրամանատար է: Նա ծառայում է ՊԲ զորամասերից մեկում: Մարտական ծառայության մեդալակիր է, բազում զորավարժություններում լավագույն արդյունք արձանագրած զինվորական: Նա թերեւս առանձնանում է նաեւ մեկ այլ հատկանիշով. երբեւէ ինձ հանդիպած ամենաբարձրահասակ սպան է: Երբ այդ մասին ասում եմ՝ ժպտում է:

Շարունակությունն այստեղ, http://www.hayzinvor.am/31187.html

ՀԱԿԱՌԱԿՈՐԴԻ ՀԵՐԹԱԿԱՆ ԴԻՎԵՐՍԻՈՆ ՆԵՐԹԱՓԱՆՑՈՒՄՆ ՈՒ ՀԵՐԹԱԿԱՆ ԽԱՅՏԱՌԱԿ ՓԱԽՈՒՍՏԸ

Մարտի 17-ի առավոտյան հակառակորդի հատուկ նշանակության ջոկատի ուժեղացված խումբը հարձակում է ձեռնարկել հյուսիսային (Գյուլիստանի) ուղղությամբ տեղակայված դիրքերի վրա: Հակառակորդին դիմագրավելու ժամանակ արիաբար զոհվել են ՊԲ զինծառայողներ Հակոբ Գագիկի Խաչատրյանը (1996թ.), Էդուարդ Գագիկի Հայրապետյանը (1995թ.) եւ Արշակ Կարենի Հարությունյանը (1995թ.), պաշտպանության բանակի եւս 4 զինծառայող վիրավոր է…

Շարունակություն այստեղ. http://www.hayzinvor.am/31099.html

ՄԱՐԴՆ ԱՊՐՈՒՄ Է ԿՈՂՔԻՆԻՆ ՕԳՆԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ

Նորայրը հապճեպ ներս է մտնում ու նստում բազմոցին: Ես նրան ավելի բարձրահասակ էի պատկերացնում: Դեմքը վիրակապված է, այտի վրա նկատելի այտուց կա: Ես ժպտալով ոտքի եմ կանգնում, որ սեղմեմ ձեռքը, գրկեմ հերոսին… Նորայրը չի արձագանքում, գլխահակ տրորում է մատները:

Շարունակությունն այստեղ.  http://www.hayzinvor.am/31091.html

ՎԵՑ ՏԱՐԻ ԴԻՐՔԵՐՈՒՄ

Վեց տարի է, ինչ ծառայում եմ առաջին կարգի զորամասում, վեց տարի շարունակ սահմանում եմ, վեց տարի ապրում եմ խրամատում՝ մահվան եւ կյանքի արանքում… Ուր էլ գնամ, որտեղ էլ լինեմ, միևնույն է, մտքերով անընդհատ այնտեղ եմ` դիրքերում, տղերքի հետ…

Երբ 2009 թվականին առաջին անգամ, որպես դասակի հրամանատար, դիրք բարձրացա, անբացատրելի մի հարազատություն զգացի, միանգամից ձուլվեցի դիրքային կյանքին, առօրյային… Այո՛, այստեղ կյանքն այլ արժեք ունի… Վեց տարի ծառայում եմ բանակում, բայց մինչ օրս չեմ հաղթահարել 2010թ.-ի հունիսի 18-ի ցավը:

Կարդացեք ավելին այստեղ.  http://www.hayzinvor.am/31088.html

ԱՆՄԱՀՈՒԹՅԱՆ ՍՈՒՐԲ ՃԱՆԱՊԱՐՀՈՎ

Մարտի 21-ին Քաշաթաղի շրջանի Աղաձոր գյուղում ՓԱՌՔՈՎ հայրենի հողին հանձնեցինք մարտի 19-ին իրենց կյանքի գնով հայրենի սահմաններն անառիկ պահած քաջորդիներից Հակոբ Խաչատրյանին: Աղաձորում հանգստարանի հիմք դրվեց արծիվ-քաջորդու Սուրբ մարմնով: Հակոբենց ընտանիքը 2010 թվականին է բնակություն հաստատել Աղաձորում: Հակոբը սովորել է գյուղի միջնակարգ դպրոցում: Առանձնակի սեր ուներ պատմություն առարկայի հանդեպ, և պատահական չէ, որ միջնակարգն ավարտելուց հետո ընդունվեց Երևանի Խ. Աբովյանի անվ. մանկավարժական համալսարանի պատմության ֆակուլտետ: Սովորելուն զուգահեռ մարզվում էր ձյուդոյով. «Լավ մարզվեմ, որ բանակում չխեղճանամ»: 2014թ. ամռանը զորակոչվեց հայոց բանակ…

Ավելին կարդացեք այստեղ. http://www.hayzinvor.am/31034.html