суббота, 27 декабря 2014 г.

ՉԴՈՂԱՑՈՂ ԲԱԶՈՒԿ… ՉԼՌՈՂ ԶԵՆՔ…


«Արիության համար» մեդալի ասպետ, հետախուզական ջոկի հրամանատար Սարգիս Մովսիսյանի հուշաքարը: Հուշաքարի բացումը տեղի է ունեցել դեկտեմբերի 15-ին Արմավիրի մարզի Մայիսյան գյուղում:
Սարգիս Մովսիսյանը զոհվեց օգոստոսի 1-ի լույս 2-ի գիշերը թշնամու դիվերսիոն հարձակմանը դիմակայելու ժամանակ:

ՄԵՆՔ ՊԱՐՏԱՎՈՐ ԵՆՔ ՃԱՆԱՉԵԼ ՆՐԱՆՑ



Սեպտեմբերի երկուսին՝ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության անկախության օրը, ԼՂՀ նախագահ Բակո Սահակյանը կապիտան Հայկ Խալաթյանին պարգևատրեց «Արիության համար» մեդալով: Պաշտպանության բանակի սպան այդ պարգևին արժանացել էր այս տարվա հուլիս-օգոստոս ամիսներին ադրբեջանական դիվերսիոն գործողությունների խափանմանը մասնակցելու, թշնամուն արժանի հակահարված հասցնելու ու կենդանի ուժի զգալի կորուստ պատճառելու համար:

ԱՐԱՄ ՆԵՐՍԻՍՅԱՆԻ նյութը առաջնագծից կարդացեք այստեղ՝ http://www.hayzinvor.am/29653.html

ԱՎԵԼԻ ՊԱՀԱՆՋԿՈՏ ԼԻՆԵԼ



Պաշտպանության նախարարի խորհրդական, գեներալ-լեյտենանտ Մուրազ Սարգսյան.
-Գյուղերից մեկի դպրոցում էի վերջերս: Աշակերտներին հարցնում եմ՝ ո՞վ է Մոնթեն, ո՞վ է Վազգեն Սարգսյանը, 18 հոգուց մեկն էլ չպատասխանեց… Այդ գյուղը չորս զոհ է տվել Արցախյան պատերազմի ժամանակ… Ուրեմն այնտեղ մոռացել են հերոսներին… Ուրեմն պետք է հաճախ հանդիպումներ կազմակերպել ազատամարտիկների հետ: Զինղեկներին եմ դիմում՝ հրավիրեք նրանց, որ իսկապես կռվել են, էն հասարակ զինվորներին հրավիրեք, սուսուփուս ապրողներին, ոչ թե կուրծք ծեծողներին...

կարդացեք այստեղ` http://www.hayzinvor.am/29641.html

ԱՌԱՔԵԼՈՒԹՅՈՒՆ ԼԻԲԱՆԱՆՈՒՄ

Ուղիղ մեկ ամիս է, ինչ հայ խաղաղապահների ստորաբաժանումը իտալական զորախմբի կազմում մասնակցում է ՄԱԿ-ի հովանու ներքո իրականացվող «Լիբանանում Միացյալ Ազգերի Կազմակերպության ժամանակավոր ուժեր» (ՅՈՒՆԻՖԻԼ) առաքելությանը: Ո՞րն է խաղաղապահ ստորաբաժանման առաքելությունը, ինչպե՞ս են նրանք հարմարվել տեղանքին, ի՞նչ բարդության խնդիրներ են իրականացնում, ի՞նչ յուրահատկություն ունի տվյալ ռազմակայանը:

«Հայ զինվոր» թերթի թղթակից կապիտան Շուշան Ստեփանյանը զրուցել է խաղաղապահ զորամասի հրամանատար, գեներալ-մայոր ԱՐԹՈՒՐ ՍԻՄՈՆՅԱՆԻ հետ:

-Պատասխանատու և դժվարին ծառայություն է, ինչ խոսք, թեև Լիբանանում, իմ կարծիքով, ավելի հանգիստ պետք է լինի, քան Աֆղանստանում…

-Ավելի պատասխանատու և դժվարին չէ, քան սահմանին՝ առաջնագծում կանգնած հայ զինվորինը… Իհարկե, ութ ժամ հատուկ հանդերձանքով կանգնելը ֆիզիկական գերհոգնածության է հանգեցնում: Եթե անգամ չկրակեն, եթե ուրիշ ոչ մի վտանգ էլ չլինի, հենց միայն այդ հագուկապը բավական է: Ինչ խոսք, Լիբանանում համեմատաբար ավելի հանգիստ է, քան Աֆղանստանում: «Շամա» ռազմակայանի մոտակայքում լուրջ ռազմական գործողություններ չեն ընթանում: Վտանգը մահապարտ ահաբեկիչներն են, որոնց թիրախը ռազմակայանների անցագրային կետերն են: Պետք է կանխարգելել մահապարտի մուտքը տարածք, բայց եթե նա հայտնաբերվում է անցագրային կետում, ինքնըստինքյան ծառայողների համար վտանգի աղբյուր է դառնում: Նման մի քանի ծանր դեպք եղել է Քաբուլում` մահապարտները ամերիկյան ռազմակայանի անցագրային կետում պայթեցրել էին իրենց, զոհվել էին ամերիկացի եւ վրացի խաղաղապահները: Կարելի է ասել՝ անցագրային կետերը հսկող խաղաղապահները չպայթած ռումբի վրա են ծառայություն իրականացնում:

կարդացեք այստեղ` http://www.hayzinvor.am/29766.html

ՎՍՏԱՀԵ՛Ք ՀԱՐԱԶԱՏ ԲԱՆԱԿԻՆ



Անդրադառնալով Ադրբեջանի զինված ուժերի կողմից խոցված ուղղաթիռի մասին հարցին՝ ՀՀ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը լրագրողներին հայտնեց, որ միջադեպի շուրջ ծառայողական քննությունն ավարտվել է, հրամանատարությունը համապատասխան որոշումներ է ընդունել, հարուցված է քերական գործ:
-ԼՂՀ պաշտպանության բանակի ղեկավարությունն ու իրավապահ մարմինները աշխատում են,- նշեց նա՝ շեշտելով, որ հասարակությունը հարմար առիթի դեպքում անպայման կտեղեկանա մանրամասներին:
Պատասխանելով լրագրողների այն հարցին, թե՝ արդյոք անհամաչա՞փ էր հայկական կողմի պատասխանը թշնամուն, Սեյրան Օհանյանը շեշտեց, որ պատասխան գործողությունները շատ հաճախ իրենց մեջ պարունակում են նաև ռազմական գաղտնիք:
-Ամեն ինչ չէ, որ մենք կարող ենք հասցնել մեր հասարակությանը: Անհամաչափ պատասխան անկասկած տրվել է, որոշ պարզաբանումներ հասարակությանն արվել է: Մենք հակառակորդի կայքերն ուսումնասիրում ենք, կորուստների վերաբերյալ տեղեկատվությունը տեսնում ենք,- ասաց նախարարը:
Անդրադառնալով հակառակորդի նախաձեռնած վերջին խափանարար գործողությանը, որի ժամանակ թշնամին մոտ 5 զոհ էր տվել, և այն հարցին, թե՝ ինչո՞ւ այդ մասին հանրությունը բավարար չափով իրազեկված չէ, Սեյրան Օհանյանը տվեց կարճ բայց խոսուն պատասխան. «Վստահե՛ք հարազատ բանակին»:

կարդացեք այստեղ՝ http://www.hayzinvor.am/29781.html

пятница, 26 декабря 2014 г.

ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆ… ՄԱՐԴՈՒ ՄԱՍԻՆ



-Ասում են՝ Դուք եք զանգել ու խնդրել, որ թույլ տան մտնել ականապատ տարածք՝ հակառակորդին դիմակայած ընկերոջը փրկելու համար:
-Ես Արմենին ճանաչում էի, ասացին, որ հնարավոր է՝ ողջ լինի: Շտապում էի՝ արագ հասնեմ, վախենում էի՝ կմահանա: Չհասկացա՝ ականն ինչու պայթեց, կարծես թե ամեն ինչ ճիշտ էի անում: Ընկերս անմիջապես օգնության հասավ ինձ: Ես տեսա նրա այլայլված դեմքը… արյունը առվի պես հոսում էր…
-Դուք նրան ասե՞լ եք՝ մի՛ վախեցիր…
-Ասացի՝ ամեն ինչ լավ է: Երբ ընկերս ինձ քաշելով դուրս հանեց տարածքից, հասկացա, որ պիտի ապրեմ:
-Ինչո՞ւ քաշելով, ինչո՞ւ չէր գրկել:
-Հակառակորդի դիպուկահարները կարող էին նկատել: …Ասում են՝ վիրահատության ժամանակ սիրտս մի քանի անգամ 20 վայրկյանով կանգնել է: Երբ բժիշկները կռիվ էին տալիս կյանքիս համար, ես երազ էի տեսնում. իբր, պատերազմում եմ, մեն-մենակ կռվում եմ ադրբեջանցիների դեմ, կրակում եմ բոլոր զինատեսակներից, սողում եմ, վազում եմ… ու այդ ընթացքում պարզորոշ լսում եմ սրտիս անհանգիստ տկտկոցը և մի ներքին ձայն, որ ասում է՝ մի՛ հանձնվիր, մի՛ հանձնվիր…
-Հետո՞…
-Ես հաղթեցի… Ես հասկացա, որ հաղթեցի պատերազմը: …Երբ արթնացա, ստուգեցի ոտքերս:

կարդացեք այստեղ` http://www.hayzinvor.am/29752.html

ՂԱՐԱԲԱՂՅԱՆ ՀԻՄՆԱՀԱՐՑՆ ԱՐԴԵՆ ԼՈՒԾՎԱԾ Է

Ըստ ԼՂՀ պաշտպանության նախարար Մովսես Հակոբյանի` Ղարաբաղյան հիմնահարցն արդեն լուծված է, ժամանակի ընթացքում հակառակորդը այդ փաստը ստիպված կգիտակցի, երբ Ադրբեջանում կսթափվեն և իրողությանը ճիշտ գնահատական կտան:

կարդացեք այստեղ՝ http://www.hayzinvor.am/29804.html

Ի ՆՊԱՍՏ ԱՐԴԱՐ ԶՈՐԱԿՈՉԻ

Ստեղծվել է 2014թ. ձմեռային զորակոչի ընթացքում քաղաքացիների դիմումների եւ բողոքների քննարկման հանձնաժողով: Հանձնաժողովի նախագահ է նշանակվել հասարակական խորհրդի նախագահ, պաշտպանության նախարարի խորհրդական ԳԵՂԱՄ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆԸ:

Մենք ներկա գտնվեցինք հանձնաժողովի նիստին, ականատես եղանք դիմումներից երկուսի քննարկման ընթացքին: Դիմումները քննարկվում են դիմումատուների (զորակոչիկի եւ նրա ծնողի) մասնակցությամբ, բաց ռեժիմով, այսինքն՝ կարող են ներկա լինել նաեւ լրատվամիջոցները: Դիմումատուն կարող է միջամտել քննարկման ընթացքին: Անհրաժեշտության դեպքում տեղում կատարվում է նաեւ զորակոչիկի մարմնական զննություն, ինչպես, օրինակ, զորակոչիկ Միլազմ Շամոյանի դեպքում էր:
Նրա վերաբերյալ դիմում էր ներկայացրել մայրը՝ Գյուլշա Շամոյանը: Զորակոչիկ Շամոյանը հետազոտվել է Էրեբունի բժշկական կենտրոնում, «Նորք» հոգեբուժական կլինիկայում: Ախտորոշվել է ողնաշարի կրծքային հատվածի աննշան սկոլիոզ, մտավոր պակասություն եւ պուստուլյոզ կորյակներ: Կենտրոնական բժշկական հանձնաժողովի նոյեմբերի 25-ի որոշմամբ եւ Զինապարտների եւ զինծառայողների առողջական վիճակի փորձաքննության կարգը սահմանող ՊՆ 410-13 հրամանի համապատասխան հոդվածով՝ նա ճանաչվել է` «Պիտանի է զինծառայության սահմանափակումով»: Դիմողը համաձայն չէր ընդունված որոշմանը, խնդրում էր վերանայել՝ հաշվի առնելով նաեւ այն հանգամանքը, որ զորակոչիկի պապը եւս տառապել է հոգեկան հիվանդությամբ, իսկ ինքը՝ զորակոչիկը, ագրեսիվ է եւ միշտ խնդիրներ է ունեցել դպրոցում:
ՀՀ առողջապահության նախարարության արտակարգ իրավիճակների և զորահավաքային նախապատրաստության բաժնի պետ, հանձնաժողովի բժիշկ-փորձագետ Գ. Թեփելիկյանը նախ զննեց երիտասարդին, այնուհետեւ հանձնաժողովի անդամները տարաբնույթ հարցեր ուղղեցին նրան: Հանձնաժողովը որոշեց՝ միջնորդագիր ներկայացնել եւ ԿԲՀ-ում կրկին փորձաքննել զորակոչիկին հոգեբույժի եւ մաշկաբանի կողմից. «ԿԲՀ-ի որոշման մեջ արտացոլված չեն վարքային խանգարումները, որի վառ ապացույցը ձախ նախաբազկի շրջանում առկա ինքնավնասումների սպիներն են: Նաեւ զինակոչիկը պետք է մաշկային բուժում ստանա, եթե նա նման կորյակներով հայտնվի զորամասում, ֆիզիկական ծանրաբեռնվածության արդյունքում քրտնի, վիճակը ավելի կբարդանա»,-պարզաբանեց փորձագետը: Դիմողը հանձնաժողովի կայացրած որոշումից գոհ էր:

կարդացեք այստեղ՝ http://www.hayzinvor.am/29773.html

ԵՐԲ ՔԵԶ ՀԱՅՐԵՆԻՔ ԵՆ ՎՍՏԱՀՈՒՄ

Տարոն Բարսեղյանը ջոկի հրամանատար է, կրտսեր սերժանտ, դիրքի ավագի օգնական:
- Տարոն, ի՞նչ է զգում զինվորը մարտական հենակետում:
-Ծառայության էությունը հայրենիքի պաշտպանությունն է, որ գիտակցում ես հենց մարտական հերթապահության ժամանակ: Ուսումնական զորամասում այդ բանը չես կարող զգալ: Այստեղ լիովին գիտակցում ես քո առաքելության կարևորությունը պետության ու հայրենիքի հանդեպ: Ճիշտ է` բարդ ծառայություն ենք իրականացնում, վտանգավոր, սակայն միաժամանակ նաև հետաքրքիր:

կարդացեք այստեղ` http://www.hayzinvor.am/29756.html

ԲԱՆԱԿԱՅԻՆ ՄԱՐԶԻԿԻ ՆՎԱՃՈՒՄԸ

Տարեվերջյան մարզական միջազգային մրցաշարերից հայ մարզասերների համար ամենից տպավորիչն ու հիշարժանը թերևս Չեխիայի Օստրավա քաղաքում կայացած «Karate Euro Grand Prix-2014» մրցաշարն է, որի ընթացքում գերազանց ելույթներ ունեցան կարատեիստներ Սերյոժա Մակարյանը և ԲԿՄԱ սան Էդգար Մինասյանը:
Օրերս բանակի կենտրոնական մարզական ակումբի սանը իր անձնական մարզչի` ՀՀ կարատեի ազգային ասոցիացիայի գլխավոր քարտուղար, հավաքականի գլխավոր մարզիչ Արման Մակյանի հետ հյուրընկալվեց «Հայ զինվոր»-ի խմբագրատանը:

կարդացեք այստեղ՝ http://www.hayzinvor.am/29703.html

понедельник, 15 декабря 2014 г.

ՌԱԶՄԱՎԱՐԱԿԱՆ ՆՇԱՆԱԿՈՒԹՅԱՆ ՄԱՐԶԱՁԵՎԸ


«Հայաստանի ԴՕՍԱԱՖ» հասարակական կազմակերպության և ՀՀ Ռադիոսպորտի ֆեդերացիայի յոթնամյա համատեղ ջանքերը պսակվեցին նշանակալի հաջողությամբ՝ միջազգային ճանաչման արժանացնելով ոլորտի առաջատար մարզիկներին: Ռադիոկապի Հայաստանի հավաքականը հաղթել է աշխարհի մի շարք առաջնություններում և արժանացել չեմպիոնի կոչման:

Ավելին` այստեղ. http://www.hayzinvor.am/29506.html

ՍՓՅՈՒՌՔԱՀԱՅ ԲԱՐԵՐԱՐՆԵՐԸ ԿՐԿԻՆ ՆՎԵՐ ՄԱՏՈՒՑԵՑԻՆ


Սփյուռքահայ բարերարների աջակցությամբ ՀՀ զինված ուժերը համալրվեցին եւս 8 գերմանական հովվաշնով, որոնք կօգնեն հսկել հայրենիքի հյուսիսարեւելյան շրջանների անվտանգությունը: Մեր սահմաններում արդեն 10 ազնվացեղ սահմանապահ հովվաշուն կա:
Սփյուռքահայ բարերարներն առաջին երկու հովվաշները նվիրել էին գնդապետ Վահե Հովսեփյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասին դեռեւս օգոստոսին: Առաջին օրվանից շան ձագերը սիրվեցին եւ դարձան զորամասի պարծանքը` ոգեւորելով ե՛ւ զինվորներին, ե՛ւ հրամանատարական կազմին: Արու եւ էգ ձագերին պահում են առանձին-առանձին, եւ նրանք կմիավորվեն միայն զուգավորման ժամանակ: Նմանատիպ թանկ նվերը օրերս զորամաս էր բերել ԵԿՄ անդամ ազատամարտիկ Հովհաննես Նիկողոսյանը: Մյուս 7-ին էլ նա բերել էր հյուսիսարեւելյան սահմանները հսկող զորամասեր:

Ավելին`այստեղ. http://www.hayzinvor.am/29493.html

ՏԵՐ ԿԱՆԳՆԵՆՔ ՄԵՐ ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆԸ


Թերևս քչերը գիտեն, որ 2014 թ. լրացավ Խորհրդային Միության հերոս Հունան Ավետիսյանի ծննդյան 100-ամյակը: Օրինաչափն այն կլիներ, որ մեր հերոս հայրենակցին մեկ անգամ ևս հիշելու, հերոսներ ծնող մեր ժողովրդին փառաբանելու, հպարտանալու և բարձրացող սերնդին արիության և հայրենասիրության կոչելու այս առիթը օգտագործեին և՛ լրատվամիջոցները, և՛ մշակութային-քարոզչական օջախները, սակայն տարին ավարտվում է, և մեզ մնում է օգտվել պատեհ առիթից ու պատմել, թե ինչ նախաձեռնություններով է հանդես եկել պաշտպանության նախարարությունը մեր հերոս հայրենակցի հոբելյանի կապակցությամբ, և ինչպիսի միջոցառումներ են իրականացվել պաշտպանության նախարարի խորհրդական, գեներալ-լեյտենանտ Մուրազ Սարգսյանի գլխավորությամբ և անմիջական ջանքերով:

Կարդալ ավելին`  http://www.hayzinvor.am/29515.html

ԲՈՒԶԼՈՒԽ. ՀԱՂԹԱՆԱԿ՝ ՎԱՅՐԻ ԴԱՂՁԻ ԲՈՒՅՐՈՎ


Բուզլուխի հաղթանակը վերջ տվեց հայության անվերջ նահանջին:
Բուզլուխի ճակատամարտը վերջ տվեց այն նահանջին, որը սկսվել էր դարեր առաջ՝ Վարդանանց պատերազմից, թերևս դրանից էլ առաջ և շարունակվում էր մինչև մեր օրերը…
Բուզլուխի ճակատամարտը տեղի ունեցավ 1991 թվականի սեպտեմբերի 14-ին: Այն տևեց 7 ժամ 10 րոպե` ակնթարթ մեր ժողովրդի հազարամյակների պատմության մեջ:

Ավելին` այստեղ http://www.hayzinvor.am/29537.html

ՄԵՐ ԶԵՆՔԸ ՄԵՐ ՀՆՉԵՂ ՆՎԱԳՆ Է


Ես միշտ ցանկություն ունեի մեր սպաների մասին երգ գրելու, բայց չէր ստացվում: Նեղվում էի, երբ հայ սպաներին «господа офицеры» ստեղծագործությամբ էին ողջունում… Լավ երգ է, բայց մերը չէ: Մի օր ժողովի էի, պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը խոսեց սպայի պատվի մասին, դիպուկ խոսեց, տպավորիչ: «Պատիվ» բառը մեխվեց գլխումս, եկա տուն եւ գրեցի բառերը… Առաջին երգն է, որ նախ խոսքն եմ գրել, հետո երաժշտությունը:

Ավելին` այստեղ` http://www.hayzinvor.am/29556.html

пятница, 5 декабря 2014 г.

ՄԻԱՍՆԱԿԱՆ ՊԱՅՔԱՐ ԱՐԱՏԱՎՈՐ ԲԱՐՔԵՐԻ ԴԵՄ


Նոյեմբերի 28-ին ՀՀ ՊՆ վարչական համալիրում տեղի ունեցավ պաշտպանության նախարարին կից կոլեգիայի հերթական նիստը, որը նվիրված էր զինված ուժերում արատավոր բարքերի դեմ պայքարին, ազգային բանակի ավանդույթների զարգացմանը և հայրենասիրության արժեքի դաստիարակության խնդիրների քննարկմանը: ՀՀ ՊՆ և ԼՂՀ ՊԲ-ի միջև համագործակցության շրջանակում կոլեգիայի նիստին մասնակցում էին պաշտպանության բանակի ներկայացուցիչները: Նիստին ներկա էին նաև ՀՀ ՊՆ հետ համագործակցող հասարակական մի շարք կազմակերպությունների ղեկավարներ:

Մանրամասներն ասյտեղ` http://www.hayzinvor.am/29445.html

ՍՈՉԻՆ ԽՈՐԱՑՐԵՑ ԲԱԺԱՆԱՐԱՐ ԳԾԵՐԸ


Ադրբեջանական արկածախնդրությունը և Ուկրաինական ճգնաժամը ստիպում են հարավկովկասյան տարածաշրջանի գլխավոր խաղացողներին հանդես գալ նոր մարտավարությամբ` ավելի խորացնելով բաժանարար գծերը: Ռուս-աբխազական պայմանագիրը, այդ առումով, ոչ միայն Աբխազիայի անվտանգության երաշխիք է, այլ նաև` չճանաչված հանրապետությունների հետ ռուսաստանյան նոր քաղաքականության դրսևորում:

Բագրատ Մոբսեսյանի վերլուծականը` այստեղ. http://www.hayzinvor.am/29384.html

ՄԱՐԳԱՐԻՏԱ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ. «ԶԻՆՎՈՐԻՆ ՕԳՆԵԼՈՒ ԻՄ ԺԱՄԱՆԱԿԸ»


«Զինվոր» հասարակական կազմակերպությունների համակարգող խորհրդի նախագահ Մարգարիտա Խաչատրյանին բոլորն են ճանաչում: Նրա «հանրային» կերպարը` սևազգեստ, խիստ, կոպիտ, անզիջում, «Մարոզի» նրա իմիջը հռչակված է ժողովրդի շրջանում: Նրա մասին շրջող պատմությունները հաճախ «առասպելաբանության» ժանրից են: …Ո՞վ է իրականում Մարգարիտա Խաչատրյանը: Ո՞րն է այդ կնոջ ֆենոմենը: Ինչո՞ւ է երկրի նախագահը շնորհավորում նրա ծննդյան տարեդարձը… ինչո՞ւ են հասարակ զինվորները «մայրիկ» կոչում նրան… Մարգարիտա Խաչատրյանը հազար անգամ ոտքով չափել է Հայաստանի ամբողջ սահմանները, հասել ամենահեռավոր դիրքերը: Մարգարիտա Խաչատրյանին կարելի է տեսնել պաշտպանության նախարարի աշխատասենյակում և ամենածայրամասային զորամասի զորանոցում: Նրա հեռախոսահամարը ունեն բոլոր զինվորները: Նրա գրապահարանը լի է դիմումներով, բողոքներով, շնորհակալական նամակներով: Ինչո՞ւ են այս կնոջը վստահում և՛ պաշտպանության նախարարը, և՛ հասարակ զինվորը: Այս անկեղծ զրույցը գուցե մի նոր գույն ավելացնի Մարգարիտա Խաչատրյանի կերպարին ու բացահայտի նրա դժվարին ճակատագրի առեղծվածը:


Կարդացեք այստեղ. http://www.hayzinvor.am/29428.html

ԱՌԱՋՆԱԳԻԾ. ՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹՅԱՆ ԲԱՆԱԿ

Լուսանկարում դասակի հրամանատար, ավագ լեյտենանտ Ա. Խաչատրյանն է: Նրա հրամանատարությամբ դասակը մարտական հերթապահություն է իրականացնում մի դիրքում, որը թշնամու դիրքերից հեռու է 35-40 մետր, այսինքն՝ այնքան մոտ, որ անզեն աչքով նկատելի է հակառակորդի ցանկացած տեղաշարժ: Կարելի է ասել, որ այստեղ հեռադիտակը գործածելու անհրաժեշտություն գրեթե չի լինում:

կարդացեք այստեղ` http://www.hayzinvor.am/29314.html

Մեր թերթի նոր համարը կոչ է բոլորին՝ ԳՐԵ՛Ք ԶԻՆՎՈՐԻՆ


«Ձեր որդին ժամանել է մեր զորամաս: Որոշ ժամանակ է պետք, որ նա ընտելանա բանակային կյանքին եւ ստանա առաջին տարրական գիտելիքները, որոնք անհրաժեշտ են զինվորներին: Բանակը նրան ապահովում է համազգեստով, լավ սնունդով, հարմարավետ կացարանով եւ բժշկական ծառայությամբ: Օժանդակեցե՛ք նրան նաեւ ձեր հավատով եւ ուշադրությամբ: Գրե՛ք նրան որքան հնարավոր է հաճախ: Նամակ ստանալը զինվորի համար մեծ ուրախություն է: Եթե տանը հաճելի իրադարձություն է տեղի ունենում, անպայման գրեք այդ մասին: Եթե դուք հպարտանում եք ձեր զինվորով, գրեք նրան այդ մասին: Թող նա վստահ լինի, որ ամենուր իր հետ եք:

Միշտ հիշեք, որ դուք նույնպես մեր զինված ուժերի մի մասն եք կազմում, դուք ոգեշնչման եւ խանդավառության բանակն եք: Ձեր զինվորին այդ զգացումներով տոգորված նամակներ ուղարկեք, եւ դրանով դուք կօգնեք ե՛ւ նրան, ե՛ւ մեզ»:

աղբյուր՝ http://www.hayzinvor.am/29448.html

Զինծառայողը մահացու հրազենային վիրավորում է ստացել

Դեկտեմբերի 4-ին ժամը 15:40-ի սահմաններում մահացու հրազենային վիրավորում է ստացել ՊԲ հարավարևելյան ուղղությամբ տեղակայված զորամասերից մեկի զինծառայող, 1995թ. ծնված Արթուր Պերճի Մարգարյանը:
Այս մասին տեղեկացնում է ԼՂՀ ՊՆ մամուլի ծառայությունը:

Միջադեպի մանրամասները պարզելու համար տարվում է քննություն:

ԼՂՀ պաշտպանության նախարարությունը կիսում է կորստյան ծանր վիշտը և իր զորակցությունը հայտնում Ա. Մարգարյանի ընտանիքի անդամներին, հարազատներին և ծառայակիցներին:

четверг, 4 декабря 2014 г.

ԴՈՒ ԻՄ ՀՊԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆՆ ԵՍ


Ներկայացնում ենք օգոստոսի 1-ի լույս 2-ի գիշերը ղարաբաղա-ադրբեջանական հակամարտ զորքերի շփման գծի հյուսիսարևելյան ուղղությամբ հակառակորդի ձեռնարկած հետախուզախափանարար գործողության ժամանակ հերոսաբար զոհված կապիտան (շնորհվել է հետմահու) Զորիկ Գևորգյանի քրոջ՝ Անի Գեւորգյանի նամակը գրված 27.03.2007թ.: Կարդում ես ու մտածում` թերևս հարազատների նման նամակներն են, որ թևավորում են զինվորին և հերոսության մղում:

Բարևակարոտակարոտապաչիկագիր

«Բարև, Զո՛ր ջան, ո՞նց ես, ցավդ տանեմ: Հարցրել էիր, թե ինչ նորություններ կան մեզ մոտ: Հիմա ասեմ. ես քեզ միշտ ամեն ինչ գրում եմ, դե, այն, ինչ էլ չեմ գրում, հեռախոսով արագ պատմում եմ: Մաման, պապան լավ են, Զորս, ուղղակի քեզ շատ են կարոտում, դեռ չենք հաշտվել, որ մեզնից հեռու ես ապրում: Գիտե՞ս՝ երբ ճաշի ժամին բնազդաբար ափսեները չորսն եմ շարում… Քեզ միշտ մեզ հետ եմ հաշվում… Խելառ եմ, չէ՞: Զո՛ր ջան, ցավդ տանեմ, դասերս լավ են, ինձ նեղացնող չկա, ո՞նց կարող են նեղացնել, դու ինձ չգիտե՞ս: Առավոտ գնում եմ դասի, հետո, եթե փորձեր եմ ունենում, գնում եմ փորձի, իսկ երեկոյան՝ թատրոն` ներկայացումների: Օրերս հետաքրքիր են անցնում: Ճիշտն ասած, դասերս շատ են, մեկ-մեկ հոգնում եմ, բայց դե գիտես՝ շա՜տ եմ սիրում: Մաման, որ տեսնում է գիշերը ուշ ժամի նստած դեռ կարդում եմ, ջղայնանում է: Զո՛ր ջան, որ մամայի հետ խոսես, այդ մասին խոսք գցի, թող ինքը պատմի, դու էլ ասա՝ ուրեմն՝ պետք է, որ կարդում եմ, բա ամոթ չի՞, որ լավ չներկայանամ, հա՞: Նախապես ասում եմ՝ ապրե՛ս, ախպե՛րս, դու ինձ հետ համամիտ ես, գիտեմ:

Զո՛րս, ուղարկածդ տետրերը պահում եմ, ցավդ տանեմ, քո պահարանում են, դանակներիդ հավաքածուի կողքին` այն պայուսակի մեջ՝ բանաստեղծություններիդ ու նկարներիդ հետ, նամակներդ էլ եմ պահում, արևս:

Զո՛ր ջան, մեռնեմ կյանքիդ, հեռախոսով խոսելիս ամեն անգամ չեմ ուզում ասել, որովհետև գիտեմ՝ քեզ համար էլ է դժվար… բայց ես քեզ շատ եմ սիրում ու կարոտում… շա՜տ… Ինձ համար էնպես անսովոր է տնից դուրս գալ, գնալ ինչ-որ տեղ առանց քեզ:

Քեզ պինդ պահիր, մեռնեմ արևիդ:

Դու իմ հպարտությունն ես, Զո՛րս:

Մոռացա ասեմ՝ դասարանի երեխեքը բարևում են, Զո՛ր ջան, միշտ հարցնում են քո մասին ու ասում, որ բարևները փոխանցեմ:

Հաջող, ցավդ տանեմ, ինչքան գրեմ, կգրեմ:

Պաչում եմ շատ ու գրկում եմ ուժե՜ղ-ուժեղ:

Զո՛րս, բանաստեղծություններդ շա՜տ լավն էին… Ճիշտն ասած՝ լացել եմ…»

27.03.2007թ.

ԱՆԻԻՍ՝ ԻՄ ԼԱՎ ՔՐՈՋԸ

Քամին հանդարտ

Րոպե-րոպե

Ողջ ամիսը երգ է երգել,

Ջրերը պաղ աղբյուրների

Սիրո՛ւն քույրիկ, քեզ հիշեցրել…

… Բաժանել է մեզ կյանքը բարբարոս,

Ու էլ չի վառվում

Իմ ճամփին փարոս,

Հիմա կարոտն է

Ինձ մեծ հույս տալիս,

Ու մթության մեջ

Հոգու լույս տալիս:

Հիմա կարոտն է

Ինձ օգնում ապրել,

Սրտիս կրակը

Չի թողնում մարել:

Եղբորս` ԶՈՐԻԿԻՆ

Քանի անգամ գիշերները

Երազումս քեզ եմ տեսել.

Ու երազից ուրախացած՝

Ես աչքերս եմ բացել,

Շուրջս քեզ եմ ես փնտրել,

Բայց, ափսոս, որ չեմ գտել…

Զո՛րս, շատ եմ քեզ կարոտել,

Բայց, ի՞նչ արած, պետք է ապրել…

03.09.2006թ.

աղբյուր՝ http://www.hayzinvor.am/29441.html

пятница, 28 ноября 2014 г.

ԼԱՎԱԳՈՒՅՆ ՎԱՇՏԸ

Չափազանց մեծ է գնդապետ Գրիգորի Սահակյանի հրամանատարությամբ գործող խառը հրետանային զորամասի ավանդը Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության ազատագրման համար մղված պայքարում: Եվ հրադադարի հաստատումից գրեթե քսանհինգ տարի անց այսօր այստեղ իրենց ծառայությունը շարունակում, երիտասարդ սերնդին ռազմական տեխնիկայի ճիշտ օգտագործման գաղտնիքներն են սովորեցնում պատերազմի բովում թրծված բազմաթիվ սպաներ, ենթասպաներ: Նրանցից մեկն էլ հակատանկային վաշտի հրամանատար, կապիտան Գարիկ Ղուկասյանն է: Ստեփանակերտի թիվ 7 միջնակարգ դպրոցի սանը տասնհինգ տարեկանում է համալրել ազատարար բանակի շարքերը՝ ընդգրկվելով հատուկ նշանակության զորամասի հետախուզական ջոկատներից մեկում: Եվ քանի որ իր զինվորագրվելուց վեց ամիս անց մարտական գործողություններն ավարտվել էին, նա իրեն պատերազմի լիարժեք մասնակից չի համարում:

-Վեց ամիսն ինչ է որ, ուրիշները երեք-չորս տարի են կռվել,- ասում է մի տեսակ ինքն իրենից նեղացած: Հրադադարից հետո Գարիկը շարունակել է ուսումը, ավարտել միջնակարգը, հետո համալսարանում ձեռք բերել իրավաբանի մասնագիտություն: Բայց մեր ժամանակներում, քանի դեռ առկա է պատերազմի վերսկսման վտանգը, զենքին տիրապետող բոլոր արցախցիների ուշքն ու միտքը բանակն է:

կարդացեք այստեղ` http://www.hayzinvor.am/29286.html

ԱՆՆԱԽԱԴԵՊ ՀՐԱՄԱՆ, ԱՆՆԱԽԱԴԵՊ ԳՈՐԾՈՂՈՒԹՅՈՒՆ

ԱՆՆԱԽԱԴԵՊ ՀՐԱՄԱՆ, ԱՆՆԱԽԱԴԵՊ ԳՈՐԾՈՂՈՒԹՅՈՒՆ

Ինչ ասել է` հատուկ նշանակության գործողություն, և ինչպես են հայ հետախույզները տարհանել ԼՂՀ ԶՈՒ խոցված ուղղաթիռի անձնակազմի մարմիններն ու անհրաժեշտ իրեղեն ապացույցները: Մեր թղթակից, կապիտան Շուշան Ստեփանյանին մանրամասներ է ներկայացրել ՀՀ ԶՈՒ ԳՇ հետախուզության վարչության պետ, գեներալ-մայոր ԱՐՇԱԿ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆԸ:

Հետախույզը սովորաբար գործում է հակառակորդի թիկունքում, եւ ինքն է ընտրում՝ որտեղ, երբ, ինչպես գործել: Հետախույզի առավելություններից մեկն էլ այն է, որ նրան չեն սպասում, նախաձեռնողը ինքն է, ինքն է ընտրում թիրախը կամ նրան նախօրոք հանձնարարվում է, սակայն այս դեպքում ամեն ինչ այլ էր: Պայմանները բավականին յուրահատուկ էին: Առաջին՝ գործողության վայրը, ըստ հակառակորդի, եղել է պատշաճ վերահսկողության ներքո: Խոցված ուղղաթիռը գտնվել է հակառակորդի դիրքից ընդամենը մի քանի տասնյակ մետր հեռավորության վրա: Հատուկ գործողությունը ենթադրում էր կատարման հստակ ժամանակացույց, քանի որ այն շատ երկար չպետք է տեւեր: Լրատվամիջոցներին հետեւելով՝ թվում է, թե գործողությունն իրականացվել է նոյեմբերի 21-22-ը՝ մեկ ամբողջ օր, բայց այդպես չէ. այն փուլային առաջադրանք էր: ԼՂՀ ՊԲ հատուկ նշանակության ստորաբաժանումը մի քանի անգամ ներթափանցել է տարածք եւ դուրս եկել, աշխատել է հակառակորդի քթի տակ: Առաջադրանք կատարող ստորաբաժանման զինծառայողներին այնտեղ սպասում էին, ուստի ԼՂՀ ՊԲ հրամանատարության որոշումը եւս յուրահատուկ է՝ սպային վայել: Եթե գործեին տեսական, ռազմարվեստում ընդունված մեթոդներով, պետք է որ այդ քայլին չգնային, չպետք է ստորաբաժանում ուղարկվեր նման տարածք, քանի որ ռիսկի գործոնը շատ մեծ էր:

շարունակությունն այստեղ` http://www.hayzinvor.am/29340.html

ՄԵՐ ՀԵՏԱԽՈՒՅԶԻ ՀԱՄԱՐ ԱՐԳԵԼՔ ՉԿԱ

Կապիտան Սարգիս Ստեփանյանը ամիսներ առաջ մարտական առաջադրանք կատարելիս ականի պայթյունի հետեւանքով կորցրել է աջ ձեռքը եւ ստորին վերջույթները: Ըստ արժանվույն գնահատելով Սարգիսի խիզախումը` ՀՀ Նախագահ Սերժ Սարգսյանի հրամանագրով նա պարգեւատրվել է «Արիության» մեդալով: Պարգեւը կապիտանին հանձնեց ՀՀ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը: «Բարի վերադարձ շարք»,- վանկարկում են զինակից ընկերները:

աղբյուր՝ http://www.hayzinvor.am/29325.html

четверг, 20 ноября 2014 г.

ԱԴՐԲԵՋԱՆԸ ՏՐՈՀՎԵԼՈՒ, ԻՍԿ ԱԼԻԵՎԸ ԳԱՀԸՆԿԵՑ Է ԱՐՎԵԼՈՒ


…Եթե 90-ական թվականների սկզբներին այդ երկրում ապրող բնիկ ազգային փոքրամասնություն-ները պատրաստ չէին անկախության, Ադրբեջանից անջատվելուն, ապա այսօր արդեն ձեւավորված որոշակի խմբեր կան, որոնք այդ գործը կարող են հաջողությամբ ավարտին հասցնել:

Կարդացեք ռուսական թերթի նյութը թարգմանաբար այստեղ.  http://www.hayzinvor.am/29242.html

ՄԱՐՏԱԿԱՆ ԳՈՐԾՈՂՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ՄԱՍՆԱԿՑԻ ԿԱՐԳԱՎԻՃԱԿ ՍՏԱՆԱԼՈՒ ԳՈՐԾԸՆԹԱՑԸ


Վերջերս «Հայ զինվոր»-ի խմբագրությունը բազմաթիվ նամակներ է ստանում, որոնց հեղինակները խնդրում են ներկայացնել մարտական գործողությունների մասնակցի կարգավիճակ ստանալու գործընթացի հետ կապված մանրամասները: Հաշվի առնելով խնդրի հանդեպ հասարակական մեծ հետաքրքրությունը՝ մեր ընթերցողին ենք ներկայացնում ՀՀ զինվորական կոմիսար, գնդապետ Հենրիկ Մուրադյանի և ՀՀ ՊՆ զինծառայողների սոցիալական պաշտպանության վարչության պետի տեղակալ Ալեքսանդր Հովսեփյանի ամփոփ պարզաբանումը տվյալ թեմայի շուրջ:

Մանրամասներն` այստեղ.  http://www.hayzinvor.am/29227.html

ԽՈՑՎԱԾ ՍԼԱՑՔ

Ես միշտ թեթեւ քայլքով եմ գնացել մարշալ Արմենակ Խանփերյանցի անվան ռազմական ավիացիոն ինստիտուտ, գնացել եմ լուսաբանելու կուրսանտների երդման արարողությունները, ավարտական միջոցառումները կամ ռազմական կրթօջախի տարեդարձները, ուսուցման գործընթացը… Այս անգամ քայլերս ծանր են… Նոյեմբերի 12-ին ղարաբաղա-ադրբեջանական սահմանի արևելյան հատվածի օդային տարածքում ուսումնավարժական թռիչքի ժամանակ ադրբեջանական զինված ուժերի կողմից հրադադարի ռեժիմի խախտման արդյունքում խոցված ՄԻ-24 ուղղաթիռի անձնակազմի երեք անդամներն էլ` մայոր Սերգեյ Սահակյանը, ավագ լեյտենանտ Սարգիս Նազարյանը, լեյտենանտ Ազատ Սահակյանը, այս կրթօջախի շրջանավարտներն են…

среда, 12 ноября 2014 г.

ԱՄՈՒՍԻՆՍ 11 ՏԱՐԻ ԴԻՐՔ Է ՊԱՀԵԼ, ԵՍ ԷԼ ՀԵՏԸ…

Պայմանագրային զինծառայող Արտուշ Արզումանյանի տունը հեռու չէ` զորամասի հարևանությամբ: Զորամասն է հեռու` սահմանին` առաջնագծում: Սահմանին մոտիկ ու զորամասին մոտիկ մի փոքրիկ, համեստ կահավորված տան մեջ է ապրում նրա` մեր օրերի համար մեծ` հինգ հոգանոց ընտանիքը` կինը և երեք երեխաները: Այո՛, փոքրիկ է նրանց տունը, բայց, ինչպես ժողովուրդն է ասում, կարևորը այդ տան մեջ ապրողների սիրտն է, որ իսկապես մեծ է, այնքա՜ն մեծ, որ հանգիստ մի հայրենիք կարող է տեղավորել… Եվ ահա այս փոքրիկ, բայց մեծ տան շունչն ու հոգին տիկին Հռիփսիմեն է, որ համոզված է` ինքն էլ ամուսնուն հավասար տասնմեկ տարի դիրք է պահել:
 

ԶՈՐԱՄԱՍԱՅԻՆ ՕՂԱԿԻ ԲՈՒԺԾԱՌԱՅՈՒԹՅՈՒՆԸ՝ ԲԱՐԵՓՈԽՈՒՄՆԵՐԻ ԷՊԻԿԵՆՏՐՈՆՈՒՄ


Ներկայացնում ենք մեր ծառայակից Գայանե Պողոսյանի հարցազրույցը ԶՈՒ ռազմաբժշկական վարչության պետ, գնդապետ ԿԱՄԱՎՈՐ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ հետ


Այստեղ. http://www.hayzinvor.am/29108.html

ՀՀ ԶՈՒ ռազմաբժշկական վարչության պետ, գնդապետ Կամավոր Խաչատրյանը ծնվել է 1971 թ., Շահումյանի շրջանի Էրքեջ գյուղում: Մասնակցել է Արցախյան պատերազմին: Ավարտել է Երևանի պետական բժշկական ինստիտուտը և Սանկտ Պետերբուրգի ռազմաբժշկական ակադեմիան: ՀՀ զինված ուժերում ծառայությունն սկսել է 1998 թվականից` որպես Վանաձորի հոսպիտալի վիրաբույժ-օրդինատոր, ապա Երևանի կենտրոնական պոլիկլինիկայի վիրաբուժական բաժանմունքի պետ: Նրա ղեկավարած առանձին բժշկական ջոկատը ճանաչվել է լավագույն բժշկական զորամասը: Երկու եւ կես տարի ղեկավարել է Զանգեզուրի կայազորային հոսպիտալը, և երկու տարի անընդմեջ նրա ղեկավարած հոսպիտալը ճանաչվել է ՀՀ ԶՈՒ լավագույն հոսպիտալը: ԶՈՒ ռազմաբժշկական վարչությունը ղեկավարում է 2013 թվականից: Ամուսնացած է, ունի երկու երեխա:

ԶՈՐՔԵՐՈՒՄ ՀԱՄԱՃԱՐԱԿԱՅԻՆ ԻՐԱՎԻՃԱԿԸ ԿԱՅՈՒՆ Է


Մարդկությունը պարբերաբար բախվում է տարբեր համաճարակների հետ, որոնք հազարավոր կյանքեր են խլում: Ժանտախտ, թռչնի ու խոզի գրիպ… Հիմա էլ՝ էբոլա… ԶԼՄ-ները ժամանակ առ ժամանակ գուժում են նոր համաճարակի մասին:

Որքանո՞վ են մեր բանակում վերահսկելի համաճարակի բռնկումները, ի՞նչ աշխատանքներ են կատարվում այս ուղղությամբ: Նմանաբնույթ հարցերի շուրջ էլ զրուցեցինք ՀՀ ԶՈւ ռազմաբժշկական վարչության հիգիենիկ և համաճարակային անվտանգության ծառայության պետի տեղակալ, փոխգնդապետ Արմեն Իսոյանի հետ:

ԴՐՈՒԹՅԱՆ ՏԵՐԸ ՄԵՐ ԶԻՆՎՈՐՆ Է



Հուլիսի վերջին և օգոստոսի սկզբին սահմանային լարվածության հիմնական թատերաբեմերից մեկը գնդապետ Էդվարդ Ասրիյանի հրամանատարությամբ գործող պաշտպանական շրջանն էր: Թվում է՝ տարիներ շարունակ հակառակորդը հենց այս ուղղությամբ է ամենաշատը խախտում հրադադարի պահպանման մասին եղած պայմանավորվածությունները, կրակում, փորձում խափանարար գործողություններ իրականացնել և հենց այստեղ է ամենաշատ զոհերը տալիս, ջարդվում: Խոստովանեմ՝ պաշտպանական շրջան իմ նախորդ այցի ժամանակ, երբ տեսա, որ հրամանատարությունը գնդապետ Է. Ասրիյանն է ընդունել, մտածեցի՝ կադրային ճիշտ որոշում է կայացվել, և դրական արդյունքները շուտով կերևան, որովհետև զորավարժություններից մեկի ժամանակ ես տպավորվել էի հենց նրա հրամանատարական ընդունակություններով, մասնագիտական հարուստ գիտելիքներով, պարզությամբ ու որոշումներ ընդունելու վճռականությամբ: Գնդապետն ու իր հրամանատարությամբ ծառայող զինվորները պետք է սահմանում իրենց խոսքն ասեին: Եվ եղավ 2014թ. ամռան «կայծակնային պատերազմը», որը պարզորոշ ցույց տվեց՝ լայնածավալ մարտական գործողությունների դեպքում Ադրբեջանը կրկին պարտվելու է: Պարզապես մեր ժողովրդի էությունը ժամանակի ընթացքում չի փոխվում, ինչպես մեր էպոսի հերոսն է համբերության բաժակը լցվելուց հետո միայնակ դուրս գալիս կռվի, այնպես էլ այսօրվա մեր զինվորներն են. կհամբերեն, կհամբերեն ու մի օր էլ վեր կկենան ու կպատժեն: Ուղղակի ադրբեջանցի զինվորներն իրենց ղեկավարների համար արժեք չեն ներկայացնում: Նրանց միշտ հրամայում են կրակել ու առաջ գնալ:

«ՄԻԱՍՆՈՒԹՅՈՒՆ-2014». ԱՆՆԱԽԱԴԵՊ ԼԱՅՆԱԾԱՎԱԼ ԶՈՐԱՎԱՐԺՈՒԹՅՈՒՆ

Հայկական երկու հանրապետությունների ռազմական համագործակցության ծրագրի շրջանակներում նոյեմբերի 6-ից 16-ն անց են կացվում ՀՀ և ԼՂՀ անվտանգության ապահովման «Միասնություն 2014» օպերատիվ-մարտավարական զորավարժություններ՝ ԼՂՀ զինված ուժերի գերագույն գլխավոր հրամանատար Բ. Սահակյանի ղեկավարությամբ:

Մանրամասներն այստեղ. http://www.hayzinvor.am/29110.html

ՄԵՐ ՀԱՐՎԱԾԸ ԼԻՆԵԼՈՒ Է ԱՆՍՊԱՍԵԼԻ ԵՎ ՉԱՓԱԶԱՆՑ ՑԱՎԱԳԻՆ

Եթե հակառակորդը շարունակի այսպես պահել իրեն, մենք նրան խորտակիչ հարված կհասցնենք այնտեղ, որտեղ նա ամենևին չի սպասում: Դա մարտավարություն է: Դրա համար մեր համապատասխան ծառայությունները մշտապես ուսումնասիրում են հակառակորդի թույլ և ուժեղ կողմերը, և մենք հարվածելու ենք այնտեղ, որտեղ թշնամու համար լինելու է ավելի ցավագին: Եվ դա չի նշանակում, որ մենք նրա թույլ տեղին ենք հարվածելու: Մենք հարվածելու ենք ամենից ուժեղ ու պաշտպանված տեղին, այնպես որ միանգամից մեր խնդիրները լուծենք: Մեր այդ հարվածից հետո հակառակորդը շատ երկար ժամանակ չի կարողանա ուշքի գալ:

Ավելին՝ այստեղ http://www.hayzinvor.am/29122.html

Հակառակորդը շարունակում է լարված պահել իրավիճակը սահմանին

ԼՂՀ ՊԲ -ից ստացված տեղեկատվության համաձայն` հակառակորդը շարունակում է լարված պահել իրավիճակը սահմանին, ինչը առայժմ հնարավորություն չի տալիս մոտենալ խոցված ուղղաթիռին: Հակառակորդը հրադադարը խախտել է ավելի քան 200 անգամ` ողջ գիշեր չդադարեցնելով կրակը:

Միաժամանակ ադրբեջանական կողմի տարածած տեսանյութը լրացուցիչ ապացուցում է, Ադրբեջանի պաշտպանության նախարարության` մինչ այդ տարածած հաղորդագրության հերյուրանք լինելը: Տեսանյութը եւս մեկ անգամ փաստացի ապացուցում է, որ ԼՂՀ ՌՕՈւ ին պատկանող ուղղաթիռները չեն խախտել սահմանը եւ որեւէ դիրքի վրա չեն գրոհում:

Ըստ կարգի` գրոհող կամ անգամ գրոհից հետո հետ վերադարձող ուղղաթիռները օգտագործում են թռիչքային այլ մարտավարություն և տեխնիկական այլ միջոցներ:

ՀՀ ՊՆ մամուլի քարտուղար ԱՐԾՐՈՒՆ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ

աննախադեպ լարման հետևանքները ադրբեջանական կողմի համար շատ ցավոտ կլինեն

ՀՀ ՊՆ մամլո քարտուղար Արծրուն Հովհաննիսյանի հայտարարությունը

Արցախի սահմանին ադրբեջանական կողմից աննախադեպ սադրանք է տեղի ունեցել, որը հանգեցրել է նաեւ իրավիճակի լարման: Անմիտ են ադրբեջանական կողմի այն հերյուրանքները, թե իբր հայկական ուղղաթիռները գրոհ են իրականացրել իրենց դիրքերի ուղղությամբ և իրենց պատասխանել են: Ուղղաթիռի բեկորների ուսունասիրությունը թույլ կտա հաստատել, որ ուղղաթիռը զինված չի եղել: Իրավիճակի այս լարումը ադրբեջանական կողմից շարունակվում էր, երբ ուղղաթիռը արդեն ընկած էր: Ավելին` ադրբեջանական կողմի կրակահերթը նաև թույլ չէր տալիս, որ անգամ օդաչուներին մոտենան: Այս աննախադեպ լարման հետևանքները ադրբեջանական կողմի համար շատ ցավոտ կլինեն և կմնան Ադրբեջանի ռազմաքաղաքական ղեկավարության խղճին:
Ուղղաթիռի հրամանատարն էր մայոր Սերգեյ Սահակյանը: Անձնակազմի հետագա ճակատագրի մասին տեղեկություններ կհայտնենք:

Հիշեցնենք, որ ԼՂՀ ՊՆ-ի փոխանցմամբ՝ այսօր ղարաբաղաադրբեջանական սահմանի արեւելյան հատվածի օդային տարածքում ժամը 13.45-ի սահմաններում ուսումնավարժական թռիչքի ժամանակ ադրբեջանական ԶՈւ-ի կողմից հրադադարի ռեժիմի խախտման արդյունքում խոցվել է ԼՂՀ ՌՕՈւ «Մի-24» ուղղաթիռը: Խոցման վայրը շփման գծին չափազանց մոտ է: Հակառակորդը շարունակում է տարբեր տրամաչափի հրաձգային զենքերից ինտենսիվ կրակ վարել դեպքի վայրի ուղղությամբ: Նախնական տեղեկություններով՝ երեք օդաչու զոհվել է:

понедельник, 6 октября 2014 г.

Բացվել է «Կալաշնիկով» կոնցեռնի ներկայացուցչությունը

Հոկտեմբերի 3-ին «Ասպար արմս» ընկերության կենտրոնական գրասենյակում, որը ներկայումս հանդիսանում է Ռուսաստանի Դաշնության «Կալաշնիկով» կոնցեռնի տարածաշրջանային սպասարկման կենտրոնը, տեղի ունեցավ Հայաստանի Հանրապետությունում կոնցեռնի ներկայացուցչության բացման արարողությունը:
Արարողությանը ներկա էին ՀՀ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը, պաշտպանության նախարարի առաջին տեղակալ Դավիթ Տոնոյանը, ՀՀ ԶՈւ բարձրաստիճան սպաներ, ՀՀ-ում ՌԴ արտակարգ և լիազոր դեսպան Իվան Վոլինկինը, «Ռոսօբոռոնէքսպորտի» և «Կալաշնիկով» կոնցեռնի լիազոր ներկայացուցիչներ: Շնորհավորական խոսքով հանդես եկած «Ռոսօբոռոնէքսպորտի» գլխավոր տնօրենի խորհրդական Ալեքսանդր Բելոուսովը, դեսպան Իվան Վոլինկինը, պաշտոնատար այլ անձինք կարևորեցին սպառազինության և ռազմական տեխնիկայի բնագավառում հայ-ռուսական համագործակցության հետագա զարգացումն ու ընդլայնումը: Այդ համագործակցությունն արժևորեց նաև ՀՀ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը: «Մենք մեծ նշանակություն ենք տալիս ՀՀ և ՌԴ միջև ռազմական և ռազմատեխնիկական համագործակցությանը: Կարծում եմ, որ ստորագրված բոլոր համաձայնագրերը մեծ կարևորություն են տալիս մեր հարաբերություններին, հատկապես ռազմատեխնիկական բնագավառում, և համատեղ ձեռնարկությունների ու նման կոնցեռնների ստեղծումը հիմք է հանդիսանում մեր հարաբերությունների խորացման համար: Անձամբ իմ և ՀՀ ղեկավարության անունից շնորհավորում եմ այս կարևորագույն իրադարձության կապակցությամբ` ցանկանալով նորանոր հաջողություններ: Կարծում եմ, որ այս ամենը կծառայի տարածաշրջանային անվտանգության և բոլոր այն խնդիրների լուծմանը, որ մենք իրականացնում ենք միասին»,-իր խոսքում նշել է Սեյրան Օհանյանը:
Արարողության ընթացքում ներկայացվել են «Կալաշնիկով» կոնցեռնի արտադրանմուշները` դիպուկահարների համար նախատեսված, հատուկ նշանակության ստորաբաժանումների կողմից օգտագործվող հրաձգային զենքի տեսակներ, ատրճանակներ և այլն:

ԵՊՀ ուսանողների հետ անցկացվել են հրաձգության դասընթացներ

ՀՀ պաշտպանության նախարարի կարգադրությամբ, ինչպես նաև ՀՀ ՊՆ Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտի և Երևանի պետական համալսարանի 2013-2014թ. համագործակցության պլանի համաձայն՝ ԵՊՀ ուսանողների հետ անցկացվում են հրաձգություն դասընթացներ:

2014-ի հոկտեմբերի 5-ին ԵՊՀ շուրջ 30 ուսանողի հետ Վ. Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտում կազմակերպվել են անվտանգության կանոնների, հրաձգային զինատեսակների վերաբերյալ հրահանգչական-մեթոդական պարապմունքներ: Հաջորդ օրը՝ հոկտեմբերի 6-ին, ԵՊՀ ուսանողները Նուբարաշենի հրաձգարանում ունեցել են գործնական հրաձգության ստուգողական վարժություններ:

Համագործակցության նպատակն է ամրապնդել համալսարան-բանակ կապը և բարելավել ուսանողների կրակային պատրաստության մակարդակը:

среда, 1 октября 2014 г.

ՌԱԶՄԱԿԱՆ ԲԺՇԿՈՒԹՅՈՒՆԸ ԲԱՆԱԿԻ ԿԱՐԵՎՈՐԱԳՈՒՅՆ ՕՂԱԿ

Հայաստանի Հանրապետության անկախության 23-րդ տարեդարձի կապակցությամբ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը հանդիպելով Երեւանի Մխիթար Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարանի պրոֆեսորադասախոսական կազմին, ուսանողներին մասնավորապես անդրադարձել է 2014 թ.-ին ՀՀ զինված ուժերում կատարված աշխատանքներին եւ նշել, որ ուշադրության կենտրոնում եղել ու մնում է սահմանային ծառայությունն ավելի լիարժեք, մարտական հերթապահությունն առավել անվտանգ դարձնելուն ուղղված միջոցառումները: Նախարարը շեշտել է, որ ստեղծվել են անհրաժեշտ բոլոր պայմանները մարտական հերթապահությունից կարճ ժամանակահատվածում պաշտպանության անցնելու համար, ուշադրություն է դարձվել ԶՈՒ կառավարման համակարգին, մարդկային ներուժի կառավարմանը, ռազմական կրթությանը, կադրային քաղաքականությանը, համալրման գործընթացին:


Ավելին՝ այստեղ. ՌԱԶՄԱԿԱՆ ԲԺՇԿՈՒԹՅՈՒՆԸ ԲԱՆԱԿԻ ԿԱՐԵՎՈՐԱԳՈՒՅՆ ՕՂԱԿ


пятница, 26 сентября 2014 г.

ԱՆԿԱԽՈՒԹՅԱՆ ԵՐԵՔ ԳՈՒՅՆԵՐԸ

Գնդացրորդ Հակոբ Շահվերդյանը, նռնակաձիգի օգնական Սարգիս Սարգսյանը, կառավարման դասակի հաշվարկող Արսեն Բաղդյանը ապագա բժիշկներ են: Նրանք կիսատ են թողել ուսումը եւ այժմ ծառայում են հայկական բանակում` ապացուցելով, որ ոչ միայն կարող են բուժել, այլեւ զենք վերցնել եւ անհրաժեշտության դեպքում պաշտպանել հայրենիքը:

Երեւանի Մխիթար Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարան կատարած այցի շրջանակներում պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը նրանց խրախուսեց 10-օրյա արձակուրդով:


Մեր թղթակից Շուշան Ստեփանյանը հանդիպել է անկախության տոնի նախօրեին նախարարի խրախուսանքին արժանացած զինվորներին և հետաքրքրվել, թե ինչ բովանդակություն ունի անկախությունը նրանց համար:

կարդացեք այստեղ՝ http://www.hayzinvor.am/28332.html

ՌԱԶՄԱՃԱԿԱՏԸ ՏԵՂԱՓՈԽՎԵԼ Է ԵՐԿՐԻ ՆԵՐՍԸ

Ադրբեջանի բանակը նույնիսկ պատերազմի ժամանակ խրված էր կոռուպցիայի մեջ մինչև կոկորդը։ Այսօր Ադրբեջանի բանակը պետական կառույցի ամենակոռումպացված համակարգն է։ Հայ հասարակությունը նույնիսկ խորհրդային տարիներին խորապես տարբերվում էր ադրբեջանական հասարակությունից իր մարդասիրությամբ, հանդուրժողականությամբ, մտավոր մակարդակով, մշակութային ներուժով, և այս ամենը ուղղակիորեն արտացոլվել և արտացոլվում է երկու երկրների բանակներում։ Այլ բան է, որ շատ հաճախ ադրբեջանական մամուլը ի վիճակի չէ ներկայացնելու իրականությունն իր բոլոր գույներով, որովհետև դրան կհետևեն հալածանքները պետական մակարդակով։ Իսկ մեր երկրում, ընդհակառակը, ոչինչ չես կարող թաքցնել, որովհետև կա խոսքի ազատություն, և դա երկրի առաջընթացի երաշխիքներից մեկն է։

Ավելին՝ այստեղ. http://www.hayzinvor.am/28320.html

Ս.Սարգսյան. Պատերազմը դեռ չի ավարտվել

…Պատերազմը դեռ չի ավարտվել, այն պսակվել է մեր հաղթանակն արձանագրած զինադադարով: Եվ այսօր հայկական սահմանները պաշտպանված են մեր անպարտ ու մարտունակ բանակի շնորհիվ: Կարծում եմ՝ յուրաքանչյուր հայ հպարտ է, որ ունենք այսպիսի բանակ, որը վայելում է մեր ողջ ազգի վստահությունն ու սերը և կազմակերպվածության օրինակ է ծառայում բոլորիս: Հայկական բանակն իր քաջ զինվորներով ու սպաներով կկանխի ցանկացած ոտնձգություն, երբեք չի ընկրկի և իր մարտական պատրաստվածությամբ, ազգային ոգով ու հայրենասիրությամբ անառիկ կպահի հայոց երկու պետությունների սահմանները:

ՀՀ Նախագահ Ս. Սարգսյանի Հայաստան-Սփյուռք
5-րդ համաժողովում ունեցած ելույթից

четверг, 18 сентября 2014 г.

ԶԻՆԾԱՌԱՅՈՂԸ ՄԱՀԱՑՈՒ ՎԻՐԱՎՈՐՈՒՄ Է ՍՏԱՑԵԼ

Սեպտեմբերի 18-ին՝ ժամը 09:15-ի սահմաններում, ղարաբաղա–ադրբեջանական հակամարտ զորքերի շփման գծի հարավային ուղղությամբ տեղակայված զորամասերից մեկի պահպանության տեղամասի մարտական հենակետում հակառակորդի կողմից արձակված կրակոցից մահացու վիրավորում է ստացել զինծառայող, 1990թ. ծնված Մհեր Հովհաննեսի Հակոբյանը:
ԼՂՀ պաշտպանության նախարարությունը կիսում է ծանր կորստյան վիշտը և իր զորակցությունը հայտնում Մ. Հակոբյանի ընտանիքի անդամներին, հարազատներին և ծառայակիցներին:
Միջադեպի մանրամասները պարզելու համար տարվում է քննություն:

ԿԱՊԻ ԶՈՐՔԵՐԸ ՔՍԱՆԵՐԿՈՒ ՏԱՐԵԿԱՆ ԵՆ

Հայաստանի անկախացումից և բանակի ստեղծումից հետո սկսեցին կայանալ նաև ԶՈՒ զորատեսակները: Ձևավորվեցին ու կայացան նաև կապի զորքերը: Արցախյան գոյամարտի դժվարին օրերին ստեղծվեց կապի վարչությունը: Պետի պաշտոնակատար է նշանակվում Վլադիմիր Մկրտչյանը: Նորաստեղծ վարչությունում ծառայելու են գալիս խորհրդային բանակից հայրենիք վերադարձած առաջին կապավորները` Արմեն Ազարյանը, Գրիգոր Ամալյանը, Դավիթ Հարությունյանը, Պռոշյան ավանի ԱՀԿ-ի աշխատողները, որոնց միահամուռ ջանքերով, ձեռքի տակ եղած կապի սուղ միջոցներով, սկսվում է կապի զորքերի կառուցվածքի մշակումը: Կար ընդամենը մի քանի հեռախոսագիծ, ԳՇ կապի հանգույցը ամբողջովին ավերված ու թալանված էր, մարտական գործողություններում ընդգրկված ստորաբաժանումների հետ կարգին կապ չկար: Ահա այս օրերին մեկ տասնյակից ավելի նվիրյալ կապավորների գործադրած աներևակայելի ջանքերի ու նվիրվածության շնորհիվ կարճ ժամանակամիջոցում պաշտպանության նախարարությունը միացվում է ընդհանուր հեռախոսակապին, իսկ բարձր հրամանատարությունն էլ` ապահովվում գծային կապով: 1992թ., երբ Արցախի հյուսիսում մարտական գործողությունների ընթացքը թելադրեց ինքնապաշտպանական ուժերում կառուցվածքային մեծ փոփոխություններ կատարելու և զորքերի ենթակայությունը հստակեցնելու անհրաժեշտությունը, ինչը ենթադրում էր նաև մեծ փոփոխություններ կապի կազմակերպման ասպարեզում, մեր կապավորները իրենց առջև դրված առաջադրանքը պատվով կատարեցին: Արցախում զինվորական կապավորների կառուցած գծալարային կապի առաջին խոշոր համակարգը Ստեփանակերտ-Մարտակերտ կապուղին էր: 1992 թվականին կապի զորքերն համալրվում են գիտահետազոտական ինստիտուտներից, դրանց մասնաճյուղերից բանակ զորակոչված մասնագետներով, որոնցից շատերը նշանակվում են զորամասերի կապի պատասխանատուներ:

1993 թվականի սկզբին ռազմաճակատի ամբողջ երկայնքով ընթացող ծանր մարտերին զուգահեռ կազմավորվում են նաև կապի զորամասերը: Նորաստեղծ կենտրոնական ենթակայության կապի զորամասի հրամանատար է նշանակվում փոխգնդապետ Վազգեն Աղաջանյանը: Օրախնդիր հարց է դառնում կապի միջոցների նորոգման և նորագույն սպասարկման հարցը: Այդ նպատակով, Գարեգին Սահակյանի ջանքերով, կազմավորվում է կապի նորոգման գումարտակը: Միաժամանակ ամբողջ թափով ընթանում է հակաօդային պաշտպանության ու հրթիռահրետանային զորքերի կապի համակարգի ստեղծումը:

Կապի զորքերի ստեղծման ու կայացման ակունքներում են կանգնած եղել Ֆերդինանդ Սոլոմոնյանը, Գագիկ Մկրտչյանը, Արմեն Քրդյանը, Գարեգին Սահակյանը, Սամվել Մադոյանը, Տիգրիս Մաղաքյանը, Արտյուշա Մարուխյանը, Կառլեն Արշակյանը,Աշոտ Սարգսյանը, Արթուր և Արա Սարգսյանները, Լևոն Դոխոյանը, Սահակ Իսկանդարյանը, Արայիկ Բեգլարյանը… Տարբեր տարիներին կապի զորքերը ղեկավարել են գնդապետ Ա. Բալբաբյանը, գեներալ- մայորներ Ա. Փափազյանը, Ա. Բաբուրյանը, իսկ 2009 թվականից մինչ օրս կապի զորքերը ղեկավարում է գեներալ-մայոր Կոմիտաս Մուրադյանը:

Ավելին՝ այստեղ   http://www.hayzinvor.am/28216.html

четверг, 11 сентября 2014 г.

ԹԱՆԿԱՐԺԵՔ ՆՎԵՐ

Արցախյան պատերազմի վետերանները հաճելի անակնկալ մատուցեցին գնդապետ Վ. Հովսեփյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասին՝ դիրքապահ զինվորներին նվիրելով գերմանական հովվաշան զտարյուն երկու ձագ: Հայաստանցի և Կանադայի Քվեբեք նահանգի հայկական համայնքի բարեգործները մտադիր են տարվա ընթացքում դիրքապահների «զինանոցը» համալրել պահակային ազնվացեղ ևս մի քանի տասնյակ շներով:

ԵՐԱԶԱՆՔՆԵՐՍ ՆՎԻՐԱԲԵՐԵՑԻ ՀԱՅՐԵՆԻՔԻՆ

Արցախյան պատերազմի մասնակից, բժշկուհի Արմինա Նալբանդյանի հետ հանդիպումը հիշեցրեց մեկ այլ հայուհու։ Բանաստեղծ Վարուժան Խաստուրի հորաքույրն էր՝ Մարգարիտա Գասպարյանը, որի հետ աշխատում էինք «Սովետական Հայաստան» ամսագրում։ Ազնվական կին էր, ազնվազարմ։ Ամբողջովին սպիտակ մազերը մի ուրիշ ճերմակություն ունեին, ձյան ճերմակություն։ Անչափ բարի էր և ցույց չէր տալիս հոգում մխացող վերքը։ Մի անգամ աշխատակիցներից մեկը նրան հարցրեց. «Մարգարիտա Քերոբովնա, ինչո՞ւ չեք ամուսնացել, ընտանիք կազմել, Դուք շատ եք գեղեցիկ»։

Զրույցը կարդացեք այստեղ՝ http://www.hayzinvor.am/27995.html

ՆՈՐ ՈՒՍՈՒՄՆԱԿԱՆ ՓՈՒԼԸ

ՄԵԿՆԱՐԿԵՑ ՆՈՐ ՈՒՍՈՒՄՆԱԿԱՆ ՓՈՒԼԸ
Ադրբեջանա-արցախյան և ադրբեջանա-հայկական սահմանների երկայնքով թշնամու սանձազերծած աննախադեպ խափանարար գործողություններից հետո, երբ հայկական զինված ուժերի հուժկու հակահարվածների ճնշմամբ, ի վերջո, սահմաններում կրկին վերահաստատվեց հրադադարը, ևս մեկ անգամ ապացուցվեց հայկական բանակի գերազանցությունը հակառակորդի նկատմամբ:

Մանրամասներն՝ այստեղ  http://www.hayzinvor.am/28015.html

ՃՇՄԱՐՏՈՒԹՅԱՆ ԲԱՑԱՀԱՅՏՄԱՆ ՎԱԽԸ. ԱՀԱ ԲԱՔՎՈՒՄ ՕՐՈՒԵԼՅԱՆ «ՄԵԾ ԵՂԲՈՐ» ԿՈՂՄԻՑ ԻՐԱՎԱՊԱՇՏՊԱՆՆԵՐԻ ՋԱԽՋԱԽՄԱՆ ՊԱՏՃԱՌԸ

Հարևան երկրում Բաքվի իշխանությունների կողմից հայրենիքին դավաճանության մեղադրանքով հետապնդվող իրավապաշտպանների նկատմամբ հայ գործընկերների որևէ վերաբերմունքի արտահայտումը հույժ բարդ խնդիր է: Նկատի ունենք այն ընդդիմախոսներին, որոնց հետ հարկ է եղել Ղարաբաղյան կարգավորման սկզբունքային հարցերով վիճել գործնականում բոլոր միջազգային գիտափորձագիտական համաժողովներում, որոնք կազմակերպվում էին միջազգային հանրության հովանու ներքո:

ՀՀ ՊՆ ԱՌՀԻ-ին կից գործող Քաղաքագիտության և միջազգային հարաբերությունների գծով դոկտորական աստիճաններ շնորհող մասնագիտական խորհրդի հիմնադիր նախագահ, դոկտոր Հայկ Քոթանջյանի ելույթն ամբողջությամբ կարդացեք այստեղ. http://www.hayzinvor.am/28011.html