среда, 10 февраля 2016 г.

ԻՄ ՈՐԴԻՆ ՔԱՋԱՐԻ ՄԱՐՏԻԿ Է

Ագարակի շրջակա ժայռերի կատարները ողողվել են արեւի բոսորագույն ցոլքերով: Անշարժ լռության մեջ լսվում է միայն Արաքսի խշշոցը: Հետո ամեն օրվա նման հնչում է շեփորականչը, եւ լռությունը մեկեն չքանում, բարձրանում է լեռները, որտեղ ամբողջ գիշեր կանգնում են մեր զինվորները:

Комментариев нет:

Отправить комментарий